Czas Wielkiego Postu dany jest nam po to, byśmy podejmowali działania wiodące do pokuty i nawrócenia. Mamy czynić wszystko, by przemienić nasze dotychczasowe życie. Wśród duchowych praktyk, jakie Kościół podaje nam na wielkopostne drogi oprócz udziału w rekolekcjach jest rozważanie męki i śmierci Pana Jezusa. Warto w tym czasie pokuty i nawrócenia stanąć przy krzyżu, na którym Bóg zapragnął „dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego”, przy krzyżu, na którym „powstało nowe życie, a szatan, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa” (z prefacji o Krzyżu Świętym).
O sensie krzyża i jego głębokim znaczeniu pisało wielu świętych, między innymi św. Faustyna, która doświadczyła wielu wewnętrznych walk. Jej słowa niejako potwierdzają fakt, że sama łaska Boga nie wystarczy, ale nasze starania o zbawienie musi dopełniać niesienie swojego osobistego krzyża, a tym samym podejmowanie wielu wewnętrznych zmagań.
„Jezu mój, pomimo Twych łask jednak czuję i widzę całą nędzę swoją. Zaczynam dzień walką i kończę go walką, zaledwie się uprzątnę z jedną trudnością, to na jej miejsce powstaje dziesięć do zwalczenia, ale nie martwię się tym, bo wiem dobrze, że to jest czas walki, a nie pokoju. O Jezu mój, jak bardzo jestem skłonna do złego i to mnie zmusza do ustawicznego czuwania nad sobą, ale nie zrażam się niczym, ufam łasce Bożej, która w największej nędzy obfituje” (Dz 606).
W naszej diecezji jest 11 parafii pod wezwaniem Krzyża Świętego i dwie pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej. Ale nie tylko te świątynie są miejscami rozważania męki Pana Jezusa i adoracji Krzyża Świętego. We wszystkich świątyniach sprawowane są nabożeństwa Gorzkich Żali i Drogi Krzyżowej. Coraz większą popularnością cieszą się Misteria Męki Pańskiej i drogi krzyżowe sprawowane na ulicach naszych miejscowości. Niech to wszystko pomoże nam bardziej przylgnąć do Chrystusowego Krzyża, o którym pisał Norwid, że „stał się nam bramą”.
ks. Krzysztof Hawro