Sakramenty

Sakramenty święte
Opublikowano 8 stycznia 2013 | Autor: admin

Sakramenty święte są to znaki widzialne, przez które Jezus Chrystus daje łaskę jednoczącą każdego człowieka z Bogiem.

Sakrament chrztu

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który:

gładzi grzechy,

daje życie nadprzyrodzone (łaska uświęcająca),

czyni nas członkami Kościoła katolickiego,

daje udział w kapłaństwie Chrystusa.

Sakrament bierzmowania jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar.
Skutki bierzmowania są następujące:

udoskonala łaskę chrztu,

głębiej zakorzenia nas w synostwie Bożym,

ściślej jednoczy nas z Chrystusem,

pomnaża w nas dary Ducha Świętego,

udoskonala naszą więź z Kościołem,

umacnia do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.

Sakrament Eucharystii czyli Mszy Świętej
Chrystus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy wziął chleb, dzięki czynił, połamał go i podał uczniom, mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane; czyńcie to na moją pamiątkę”. Po Wieczerzy powiedział nad kielichem: „Ten kielich, to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana (Łk 22, 19-20).
Przyjmowanie Chrystusa w Komunii świętej:

pogłębia zjednoczenie z Nim,

gładzi grzechy powszednie i chroni przed ciężkimi,

umacnia jedność Kościoła,

jest zadatkiem przyszłej chwały.

Sakrament pokuty jest to sakrament, w którym Pan Jezus przez kapłana odpuszcza człowiekowi grzechy popełnione po chrzcie świętym. Aby „wypełnić” ten sakrament, tzn. aby był on prawdziwie, sumiennie i realnie odprawiony należy wypełnić następujące warunki: trzeba zrobić rzetelny rachunek sumienia, powinniśmy żałować za grzechy, mieć mocne postanowienie poprawy, przystąpić do szczerej spowiedzi, a potem zadośćuczynić za popełnione grzechy.
Skutkami duchowymi sakramentu pokuty są:

pojednanie z Bogiem, przez które penitent odzyskał łaskę Bożą,

pojednanie z Kościołem,

darowanie kary wiecznej, związanej z grzechami śmiertelnymi,

darowanie, przynajmniej częściowe, kar doczesnych, będących skutkiem grzechów,

pokój i pogoda sumienia oraz pociecha duchowa,

wzrost sił duchowych do walki ze złem.

Namaszczenie Chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością. Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,

umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,

przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,

powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,

przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

Sakrament kapłaństwa jest sakramentem niezwykłym, gdyż dotyczy tylko niewielkiej grupy wiernych. Przez sakrament kapłaństwa niektórzy spośród nich naznaczani są świętymi szafarzami i przeznaczani, by być Pasterzami Ludu Bożego. W dzisiejszych czasach Kapłan nie jest tylko duchownym, który odprawia Mszę Świętą przed zgromadzonymi braćmi i siostrami. Musi on się stać także nauczycielem, misjonarzem, przyjacielem, lekarzem, osobą działającą w organizacjach charytatywnych i pomagającą innym. Poprzez nienaganne zachowanie i chęć niesienia pomocy innym kapłan musi zbliżać ludzi do Boga.
Od początku posługa święceń była udzielana i wykonywana według trzech stopni:

episkopatu,

prezbiteratu,

diakonatu.

Sakrament małżeństwa jest to bardzo ważny sakrament. Można go w Kościele Rzymsko-katolickim przyjąć tylko raz w życiu, do końca życia. (chyba, że wcześniejsze małżeństwo zostanie unieważnione albo jeden z małżonków umrze). W tym sakramencie Bóg łączy, za pośrednictwem kapłana, kobietę i mężczyznę świętym węzłem małżeńskim. Bardzo ważną rzeczą jest, aby uświadomić sobie, że małżeństwo to nie tylko jedna radosna chwila, którą przeżywamy w gronie rodziny w Kościele. To także całe życie, które prowadzi się po przysiędze małżeńskiej (ślubie) – to chwile dobre i smutne, zdrowie i choroba, dobrobyt i bieda, szczęście i płacz, które małżonkowie decydują się przeżywać razem z pomocą Bożą i wspierać się w każdej chwili – na dobre i na złe.
Do cech istotnych małżeństwa należy:

jedność,

nierozerwalność,

otwartość na przyjęcie dzieci.